آیین‌نامه‌ مرخصی‌ها موضوع ماده (84) قانون مدیریت خدمات کشوری و تبصره‌های آن

تنفیذ آیین‌نامه‌ مرخصی‌ها  موضوع ماده (84) قانون مدیریت خدمات کشوری و تبصره‌های آن

  200/93/10336 مورخ 93/7/30

 

فصل یکم – مرخصی استحقاقی :

ماده 1 - مرخصی استحقاقی کارمند از نخستین ماه خدمت به نسبت مدت خدمت به او تعلق می‌گیرد و طبق مقررات این آیین‌نامه قابل استفاده می‌باشد.

ماده 2 – مرخصی کمتر از یک روز جزو مرخصی استحقاقی منظور می‌شود و حداکثر مدت مرخصی این ماده از (15) روز کمتر در یک سال تقویمی تجاوز نخواهد کرد.

ماده 3 – کارگزینی‌های دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (5)  قانون مدیریت خدمات کشوری مکلفند در فروردین ماه هر سال جدول اسامی کارمندان واحدهای سازمانی که شامل مدت مرخصی استحقاقی هر یک از آنان باشد را تنظیم کنند و برای رؤسای ادارات مربوط بفرستند.

ماده 4 – مدیر هر واحد سازمانی بدون در نظر گرفتن موقعیت و عنوان آن واحد اختیار تصمیم درباره مرخصی‌های کارمندان حوزه مدیریت خود را از طرف وزیر و یا رییس مؤسسه دولتی و رؤسای دستگاه‌ها و سازمان‌هایی اجرایی دارا باشد.

ماده 5 – استفاده از مرخصی استحقاقی با تقاضای کتبی و موافقت کتبی مدیر واحد مربوط و در غیاب او معاون و یا جانشین وی است. هر کارمند موظف است در طول سال مرخصی استحقاقی سالانه خود را درخواست نمایند مدیر یا معاون واحد مربوط نیز موظفند ترتیبی فراهم نمایند تا امکان استفاده کارمندان از مرخصی سالانه به میزان استحقاق فراهم گردد و با درخواست ایشان در این زمینه با در نظر گرفتن زمان مناسب، موافقت نمایند.

ماده 6 – هر گاه مدیر واحد  بنا به مصالح اداری با تقاضای مرخصی کارمند از حیث مدت و زمان استفاده موافقت نکند، دادن مرخصی با توافق کارمند به وقت دیگری موکول می‌گردد با این حال در صورتی که کارمند  نتواند از مرخصی سالانه خود استفاده نماید فقط (15) روز آن قابل ذخیره می‌باشد.

ماده 7– حداکثر مدتی که کارمند در یک سال تقویمی می‌تواند از مرخصی استحقاقی همان سال و مرخصی استحقاقی ذخیره شده استفاده نماید از چهار ماه تجاوز نخواهد کرد .

ماده 8– کارمندی که در حال مرخصی استحقاقی است می‌تواند تقاضا کند مرخصی او تمدید شود در این صورت تاریخ آغاز مرخصی اخیر بلافاصله بعد از پایان مرخصی قبلی خواهد بود.

تبصره -  در صورتی که تصمیم مدیر واحد در مورد تمدید مرخصی به کارمند اعلام  نشده باشد کارمند مکلف است در پایان مدت مرخصی در پست خود حاضر شود.

ماده 9– حفظ پست سازمانی کارمندی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی است الزامی می‌باشد و در این مدت مدیر واحد وظایف او را به کارمند یا کارمندان دیگر محول می‌کنند.

ماده 10– با کارمندی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود مطابق مقررات فصل دوم (مرخصی استعلاجی) رفتار خواهد شد و مرخصی استحقاقی استفاده نشده وی ذخیره می‌گردد، مشروط به این که ذخیره مرخصی وی بیش از (15) روز نباشد.

ماده 11– موافقت با تقاضای مرخصی استفاده نشده کارمندان در هنگام بازنشستگی با رعایت مقررات مربوط الزامی است و در این مورد حفظ پست سازمانی کارمند ضروری نمی‌باشد.

تبصره 1– در مورد مشمولان ماده (103) قانون مدیریت خدمات کشوری اعطای مرخصی موکول به آن است که کارمند در مهلت مناسبی پیش از رسیدن به (60) سالگی برای مشاغل غیرتخصصی و 65 سالگی برای مشاغل تخصصی تقاضای مرخصی کرده باشد.

تبصره 2 - محدودیت مندرج در ماده (7) این آیین‌نامه شامل کارمندان موضوع این ماده نمی‌باشد.

ماده 12– تعطیلات فصلی کارمندان رسته آموزشی و دیگر کارمندانی که از این نوع تعطیلات استفاده می‌کنند تا میزان یک ماه در سال به حساب مرخصی استحقاقی آنان در همان سال منظور می‌شود.

تبصره –  اعطای مرخصی استحقاقی به میزان حداکثر یک ماه به مشمولین طرح طبقه‌بندی مشاغل معلمان برای یک بار در طول مدت خدمت فقط به منظور انجام مناسک حج تمتع (حج واجب) در ایام تشرف به مکه مکرمه و مدینه منوره با رعایت سایر مقررات این فصل امکان‌پذیر خواهد بود و مدت مرخصی استفاده شده موضوع این تبصره از تعطیلات فصلی آنان در همان سال تحصیلی کسر می‌گردد.

ماده 13– حقوق و فوق‌العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی مأموران خارج از کشور که قابل ذخیره نیست به مدت خدمت خارج از کشور به وی تعلق می‌گیرد، در صورتی که آن مرخصی در خارج از کشور مورد استفاده واقع شود به ارز همان کشور قابل پرداخت می‌باشد.

ماده 14 – به مرخصی استعلاجی که از چهار ماه تجاوز نماید نسبت به مدت زاید بر چهار ماه و به دوران مرخصی بدون حقوق و آمادگی به خدمت و تعلیق و برکناری از خدمت و انقصال و خدمت زیر پرچم و غیبت غیرموجه مرخصی استحقاقی تعلق نمی‌گیرد.

تبصره - معذوریت بانوان باردار که وضع حمل آن دوقلو به بالا باشد مشمول محدودیت چهارماه این ماده نمی‌باشد.

ماده 15– کارکنان غیر بومی مناطق کمتر توسعه یافته و محروم علاوه بر (30) روز مرخصی استحقاقی از (30) روز مرخصی براساس فهرست مناطق کمتر توسعه یافته و محروم که به تصویب هیأت وزیران رسیده است برخوردارند و در صورتی که آنان نتوانند از ذخیره مرخصی استحقاقی و (30) روز مرخصی مناطق محروم استفاده نمایند. در پایان همان سال وجوه مرخصی تشویقی را دریافت می‌نمایند و مرخصی مورد نظر به هیچ وجه قابل ذخیره نمی‌باشد.

ماده 16 – تعطیلات میان مرخصی جز مرخصی استحقاقی محاسبه نمی‌‌شود.

ماده 17 – مشمولان مقررات قانون تأمین اجتماعی از نظر استفاده از مرخصی استحقاقی تابع همان مقررات می‌باشند.

ماده 18 – دوران استفاده از مرخصی استحقاقی خدمت نیمه وقت بانوان طبق مقررات مربوط به کارمندان تمام وقت می‌باشد.

ماده 19– چنانچه کارمند فوت شود و مرخصی استحقاقی ذخیره شده داشته باشد حقوق ثابت و فوق‌العاده‌های مستمر ماده (68)  را که حسب مورد دریافت می‌نماید بابت مرخصی‌های ذخیره شده به وراث قانونی وی پرداخت می‌شود.

ماده 20 – عدم حضور کارمند در پست سازمانی خود که مدت آن از سه روز تجاوز ننماید و مستند به عللی از قبیل آن چه در زیر آمده است موجه شناخته خواهد شد.

1-    بیماری کارمند

2-    صدمات ناشی از حوادث که به او یا پدر و مادر یا همسر یا فرزندان او وارد آمده باشد.

3-    بیماری شدید پدر یا مادر یا همسر یا فرزندان

4-    فوت همسر یا بستگان نسبی و سببی تا طبقه سوم

5-    دارا شدن فرزند

6-    ازدواج او و فرزندانش

7-    احضار کارمند توسط مراجع قضایی برای ادای شهادت و انجام تحقیقات

تشخیص درستی یا نادرستی ادعای کارمند بر عهده مدیر واحد است. در صورتی که ادعای کارمند تصدیق شود. غیبت کارمند بر حسب علت جزو مرخصی استحقاقی یا استعلاجی وی محسوب و حکم لازم در این مورد صادر خواهد شد.

فصل دوم – مرخصی استعلاجی :

ماده 21– به منظور حفظ تندرستی و تأمین بهداشت بانوان کارمند اعم از رسمی و پیمانی در موقع بارداری، مرخصی زایمان حداکثر تا سه فرزند با تأیید پزشک معتمد سازمان و یا کمیسیون پزشکی دانشگاه‌های علوم پزشکی با شرایط و تسهیلات زیر اعطا می گردد.

الف – مدت مرخصی زایمان شش (6 ) ماه می‌باشد

تبصره 1 – در طول مدت مرخصی زایمان حقوق ثابت (حق شغل و شاغل و تفاوت تطبیق) و سایر فوق‌العاده‌های مستمر ماده (68) که حسب مورد به کارمند تعلق می‌گیرد پس از کسور سهم پس‌انداز و بازنشستگی و بیمه محاسبه و پرداخت می‌گردد.

تبصره 2 – مادران شیرده پس از آغاز به کار دوباره در صورت ادامه شیردهی می‌توانند حداکثر تا (24) ماهگی کودک روزانه یک ساعت از مرخصی (بدون کسر از مرخصی استحقاقی) استفاده کنند.

تبصره 3 – دولت بنا به هر دلیلی که ساعت کار کارمندان را در ایام سال کاهش دهد مادران شیرده نمی‌توانند از تبصره (2) این ماده استفاده نمایند.

تبصره 4 –  حفظ پست سازمانی بانوانی که در ایام مرخصی زایمان به سر می‌برند الزامی است .

ماده 22– بانوان کارمند که در حال استفاده از مرخصی بدون حقوق می‌باشند، مشمول استفاده از مرخصی دوران زایمان نخواهند شد.

ماده 23– مدت استفاده از مرخصی استعلاجی و زایمان برای بانوان مشمول خدمت نیمه وقت مانند کارمندان تمام وقت خواهد بود و در آن مدت از لحاظ حقوق و مزایا تابع مقررات مربوط به خدمت نیمه وقت بانوان خواهند بود.

ماده 24– هر گاه کارمند شاغل بیمار شود و آن بیماری مانع از خدمت او باشد باید مراتب را در کوتاه‌ترین مدت ممکن به اداره متبوع اطلاع دهد. در موارد کمتر از ده  روز گواهی پزشک را در اولین روز پس از مراجعه به محل خدمت و در موارد ده روز و بیشتر در اولین روز پس از مراجعه به محل خدمت به مدیر یا معاون واحد مربوط برای ارجاع به‌ کارگزینی ارایه دهد.

ماده 25 – کارگزینی مکلف است گواهی پزشک معالج کارمند را برای اظهارنظر نزد پزشک معتمد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع ارسال دارد و در صورتی که مفاد گواهی مورد تأیید قرار گیرد حکم مرخصی استعلاجی را صادر نماید.

تبصره 1 – در صورتی که پزشک معتمد در اختیار نداشته باشند، دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان مکلف به همکاری و معرفی پزشک معتمد از میان پزشکان خواهند بود.

تبصره 2 – اگر کارمند به رأی پزشک معتمد دستگاه‌ ذی‌ربط معترض باشد موضوع به کمیسیون پزشکی ارجاع می‌شود و نظر این کمیسیون قطعی خواهد بود.

ماده 26– کمیسیون پزشکی حداقل مرکب از سه نفر پزشک خواهد بود که بنا به درخواست سازمان متبوع کارمند و با توجه به نوع بیماری توسط دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان تعیین خواهد شد.

سازمان‌های مذکور مکلفند در اسرع وقت کمیسیون را تشکیل و نتیجه را به سازمان مربوط اعلام نمایند.

ماده 27– تشخیص ابتلا کارمند به بیماری صعب‌العلاج و تعیین مدت معذوریت وی بر عهده کمیسیون پزشکی است. حداکثر مدت این معذوریت در هر نوبت شش ماه است و قابل تمدید خواهد بود.

ماده 28– در هر مورد که موضوع به کمیسیون پزشکی ارجاع می‌شود نظر کمیسیون که به اتفاق یا به اکثریت اتخاذ شود قاطع خواهد بود.

ماده 29– به کارمندی که از مرخصی استعلاجی استفاده می‌نماید تا چهار ماه و در صورتی که به علت ابتلا به بیماری صعب‌العلاج یا زایمان فرزندان توأمان مرخصی استعلاجی وی بیش از چهار ماه باشد تا حداکثر یک سال حقوق ثابت (شغل و شاغل و مابه‌التفاوت) و سایر فوق‌العاده‌های مستمر ماده (68) که حسب مورد به کارمند  داده شده است و همچنین در مورد بیماری‌های صعب‌العلاج در مدت زاید بر یکسال تا هنگامی مشمول ازکارافتادگی نشده باشد فقط حقوق ثابت به وی تعلق می‌گیرد.

ماده 30– حقوق و فوق‌العاده‌های کارمندانی که در خارج از کشور به حالت اشتغال یا مأموریت خدمت می‌کنند در مدت مرخصی استعلاجی در همان محل تا دو ماه به ارز و در مدت زاید بر آن با رعایت ماده (29) این آیین‌نامه به ریال پرداخت خواهد شد.

ماده 31– گواهی‌نامه‌ای که در مورد بیماری کارمند در خارج از کشور صادر شده باید از حیث صحت صدور به تصدیق سفارتخانه و یا کنسولگری ایران در محل برسد و در نهایت به تأیید پزشک معتمد سازمان مربوط نیز برسد و در صورت عدم تأیید موضوع در کمیسیون پزشکی برای اظهارنظر قطعی مطرح خواهد شد.

ماده 32– مرخصی استعلاجی کارمند در صورتی که بیماری او ادامه یابد با رعایت مقررات این فصل قابل تمدید است.

ماده 33– حفظ پست سازمانی کارمند که از مرخصی استعلاجی استفاده می‌کند به جز کارمندان موضوع ماده (29) بیش از چهار ماه الزامی نیست.

تبصره – فوق‌العاده‌هایی که در ایام مرخصی استعلاجی که از چهارماه در یک سال تجاوز نکند و همچنین در ایام مرخصی استحقاقی حسب مورد قابل پرداخت است به شرح زیر می‌باشد:

-            فوق‌العاده بند (1) ماده (68)

-            فوق‌العاده بند (2) ماده (68)

-            فوق‌العاده بند (3) ماده (68)

-            فوق‌العاده بند (5) ماده (68)

-            فوق‌العاده مدیریت موضوع تبصره (2) ماده (65)

-            فوق‌العاده بند (10) ماده (68)

فصل سوم – مرخصی بدون حقوق :

ماده 34– استفاده از مرخصی بدون حقوق در دوره آزمایشی ممنوع می‌باشد. مگر در موارد زیر:

1-    کارمند استحقاق مرخصی را نداشته باشد و احتیاجش به استفاده از مرخصی مسلم شود.

2-  کارمند پس از استفاده از چهارماه مرخصی استعلاجی سالانه به سبب ادامه همان بیماری یا ابتلا به بیماری دیگر قادر به خدمت نباشد و بیماری او هم صعب‌العلاج تشخیص داده نشود.

3-    کارمند ناگزیر باشد به اتفاق همسرش به خارج از محل خدمت خود مسافرت کند.

4-    کارمند قصد ادامه تحصیل داشته باشد و مدارک لازم را ارایه نماید.

تبصره – اعطای مرخصی بدون حقوق به کارمندان آزمایشی با ارایه مدرک و به تشخیص مؤسسه متبوع خود که نیاز به استفاده از مرخصی بدون حقوق داشته باشند حداکثر تا دو ماه با رعایت سایر مقررات این فصل امکان‌پذیر می‌باشد.

ماده 35– کارمند باید تقاضانامه استفاده از مرخصی بدون حقوق را با ذکر علت و مدت آن توسط مدیر واحد به وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع ارسال نماید . وزارتخانه یا مؤسسه دولتی تصمیم لازم را در این باره اتخاذ و در صورت موافقت حکم مرخصی بدون استفاده از حقوق را با رعایت تبصره (1) ماده (84) قانون مدیریت خدمات کشوری صادر خواهد کرد . در مورد کارمندان موضوع بند (2) ماده (34) این آیین‌نامه چنانچه بیماری به تأیید پزشک معتمد برسد موافقت با مرخصی بدون حقوق الزامی خواهد بود.

ماده 36 – مرخصی بدون حقوق کارمند پیمانی متناسب با مدت قرارداد حداکثر تا پایان قرارداد و با رعایت سقف مقرر در قانون امکان‌پذیر می‌باشد.

ماده 37– در احتساب مرخصی روز و ماه و سال مطابق تقویم رسمی کشوری سال شمسی است و در مرخصی روزانه، ماه سی روز حساب می‌شود. مرخصی‌های کمتر از یک روز با توجه به ساعات کار روزانه وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مربوط محاسبه خواهد شد.

ماده 38– پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌های مدت مرخصی استحقاقی و استعلاجی پیش از صدور حکم مرخصی ممنوع است.

ماده 39– مدت مرخصی بدون حقوق جز سابقه خدمت کارمند محسوب نمی‌شود، مگر اینکه در طی این مدت حق بیمه و کسور بازنشستگی سهم خود و کارفرما را از طریق دستگاه متبوع پرداخت کرده باشد که در این صورت مدت مزبور به عنوان سابقه خدمت قابل قبول از لحاظ بازنشستگی و وظیفه دوره بازنشستگی قابل محاسبه می‌باشد.

ماده 40 – کارمندان زن که همسر آنها در مأموریت به سر می‌برند، می‌توانند تا پایان مأموریت حداکثر به مدت شش سال از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند. در این مدت حفظ پست سازمانی این گروه از کارکنان الزامی نمی‌باشد.

تبصره 1 – کارمندان زن که از این ماده استفاده می‌نمایند در طول دوران خدمت رسمی خود می‌توانند به صورت متناوب و یا متوالی از این ماده استفاده نمایند.

تبصره 2 – کارمندان زنی که شغل همسرانشان ایجاب می‌کند که همواره در مأموریت باشند نیز نمی‌توانند از این ماده استفاده نمایند.

ماده 41 - کارمندانی که در حال مرخصی بدون حقوق هستند، می‌توانند از مزایای بیمه عمر طبق ضوابط استفاده نمایند.

ماده 42 – کارمندانی که بنا به هر دلیلی بازخرید می‌شوند می‌توانند تمامی مرخصی ذخیره خود را دریافت نمایند.

ماده 43 – تمامی قوانین و مقررات تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های مغایر با این آیین‌نامه لغو و برای تمامی کارکنان مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری لازم‌الاجرا می‌باشد.

ماده 44 – فرم مرخصی به صورت استاندارد توسط معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس‌جمهور تهیه و برای اجرا در اختیار سازمان‌های مشمول قرار خواهد گرفت

آئین نامه اجرایی مواد (84)،(86)،(87)،(90)،(91) و (93) قانون مدیریت خدمات کشوری

دریافت فایل p d f

‌اصلاحات آیین‌نامه مرخصی‌ها، موضوع مواد 47، 48، 49

قانون استخدام کشوری مصوب 1346.7.22 هیأت وزیران
1368.09.05 - .80866ت859 - 1368.11.04 - 249
&‌استخدام کشوری - بهداشت و درمان - مراجع اختصاصی
&‌سازمان امور اداری و استخدامی کشور
‌هیأت وزیران در جلسه مورخ 1368.9.5 بنا به پیشنهاد شماره .1805 د مورخ 1368.4.24
سازمان امور اداری و استخدامی کشور، اصلاحات زیر را‌در مورد "‌آیین‌نامه مرخصی‌ها،
موضوع مواد 47، 48 و 49 قانون استخدام کشوری مصوب 1346.7.22 هیأت وزیران و اصلاحات
بعدی آن، تصویب‌نمودند:
1 - متن زیر به عنوان تبصره ذیل ماده 2 آیین‌نامه اضافه می‌گردد:
‌تبصره - بانوانی که فرزند شیرخوار داشته و فرزند آنها از شیر مادر استفاده
می‌نمایند، می‌توانند تا هنگام دو سالگی فرزند شیرخوار خود، از مرخصی‌ساعتی تا سقف
مرخصی استحقاقی (‌شامل مرخصی استحقاقی سالیانه به اضافه مرخصی ذخیره شده) خود
استفاده نمایند.
2 - ماده 6 به شر زیر اصلاح می‌گردد:
‌ماده 6 - استفاده از مرخصی استحقاقی موکول به تقاضای کتبی مستخدم و موافقت کتبی
رییس واحد مربوط و در غیاب او معاون وی است هر کارمند‌موظف است در طول سال مرخصی
استحقاقی سالیانه خود را درخواست نماید و رییس یا معاون واحد مربوط نیز موظفند
ترتیبی اتخاذ نمایند تا امکان‌استفاده کارمندان از مرخصی سالیانه "‌به میزان
استحقاق" فراهم گردد و با درخواست ایشان در این زمینه با در نظر گرفتن زمان مناسب،
موافقت نماید.
3 - ماده 15 آیین‌نامه به شرح زیر اصلاح و یک تبصره به آن الحاق می‌گردد:
‌ماده 15 - موافقت با تقاضای مرخصی استحقاقی استفاده نشده مستخدمین در هنگام
بازنشستگی با رعایت مقررات مربوط الزامی است و در این مورد‌حفظ پست سازمانی مستخدم
ضروری نمی‌باشد.
‌تبصره - در مورد مشمولین ماده 77 قانون استخدام کشوری، اعطاء مرخصی موکول به آن
است که مستخدم در مهلت مناسبی قبل از رسیدن به سن‌شصت و پنج سالگی تقاضای مرخصی
کرده باشد.
4 - متن زیر به عنوان تبصره ذیل ماده 17 اضافه می‌گردد.
‌تبصره - در صورتی که به دلیل حساسیت شغلی، با رعایت سایر مواد این آیین‌نامه و به
تشخیص دستگاه، موافقت با مرخصی مستخدم امکانپذیر نباشد‌و میزان ذخیره مرخصی مستخدم
بیش از هار ماه گردد، صرفاً آن میزان از مرخصی مذکور که از تاریخ ابلاغ این
آیین‌نامه به بعد مازاد بر چهار ماه شده‌است. از محدودیت هار ماه مندرج در این
ماده مستثنی می‌باشد.
5 - متن زیر به انتهای ماده 18 آیین‌نامه اضافه می‌گردد.
"‌این قبیل مستخدمین چنانچه در طول سال به عللی به میزان متر از تعطیلات فصلی
استفاده نمایند ملزم می‌باشند با درخواست مرخصی، مازاد مدت تا‌یک ماه را در طول
سال تحصیلی از مرخصی استحقاقی با رعایت مقررات این آیین‌نامه استفاده نمایند و
چنانچه رییس اداره یا معاون اداری و مالی وی‌بنا به مصالح اداری با درخواست مرخصی
مزبور موافقت ننماید و بدین وسیله امکان استفاده از این مرخصی تا پایان سال تحصیلی
برای فرد فراهم‌نگردد، این مرخصی برای سال بعد ذخیره خواهد شد. اجرای مفاد این
ماده از تاریخ ابلاغ می‌باشد.
6 - در ماده 20 بعد از عبارت "‌خدمت زیر پرچم" و "‌غیب موجه" اضافه می‌شود.
7 - متن زیر به عنوان تبصره ذیل ماده 21 اضافه می‌گردد.
‌تبصره - کارکنان غیر رسمی دستگاه‌های دولتی که طبق مقررات قانونی به استخدام رسمی
پذیرفته می‌شوند، چنانچه قبل از پذیرفته شدن به استخدام‌رسمی، حسب مقررات یا مفاد
قرارداد استخدامی حاکم بر وضعیت خود حق استفاده از مرخصی استحقاقی را داشته و این
مرخصی طبق همان مقررات‌قابل ذخیره شدن بوده و ذخیره نیز شده باشد، پس از تبدیل وضع
می‌توانند با رعایت مقررات این فصل از مرخصی ذخیره شده مذکور استفاده نمایند.
8 - ماده 22 به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌ماده 22 - هر گاه مستخدم شاغل بیمار شود و آن بیماری مانع از خدمت او باشد باید
مراتب را در کوتاه‌ترین مدت ممکن به اداره متبوع اطلاع دهد و در‌موارد کمتر از ده
روز گواهی پزشک را در اولین روز پس از مراجعه به محل خدمت و در موارد ده روز و
بیشتر، در پایان روز دهم به رییس یا معاون واحد‌مربوطه" جهت ارجاع به کارگزینی
ارسال دارد.
9 - دو تبصره به شرح زیر به ماده 23 آیین‌نامه الحاق می‌گردد%
‌تبصره 1 - در صورتی که دستگاه ذیربط پزشک معتمد در اختیار نداشته باشد، سازمانهای
منطقه‌ای بهداشت و درمان استان مکلف به همکاری و معرفی‌پزشک معتمد از میان پزشکان
سازمان خواهند بود.
‌تبصره 2 - اگر مستخدم به نظر دستگاه ذیربط معتبر باشد موضوع به کمیسیون پزشکی
ارجاع می‌شود و نظر این کمیسیون قطعی خواهد بود.
10 - ماده 26 آیین‌نامه به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌ماده 26 - کمیسیون پزشکی حداقل مرکب از سه نفر پزشک خواهد بود که بنا به درخواست
دستگاه متبوع مستخدم و با توجه به نوع بیماری توسط‌سازمانهای منطقه‌ای بهداشت،
درمان و آموزش پزشکی تعیین خواهد شد. سازمانهای مذکور مکلفند در اسرع وقت کمیسیون
را تشکیل و نتیجه را به‌دستگاه ذیربط اعلام نمایند.
11 - ماده 31 آیین‌نامه به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌ماده 31 - به بانوان باردار برای هر بار زایمان تا سه فرزند سه ماه معذوریت و
برای فرزند چهارم به بعد دو ماه معذوریت با استفاده از حقوق و‌فوق‌العاده‌های
مربوط اداره می‌شود. معذوریت زایمان جز مرخصی استعلاجی محسوب و تشخیص تاریخ شروع
آن به عهده پزشک معالج خواهد بود.
12 - تبصره الحاقی به ذیل ماده 37 به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌تبصره - اعطای مرخصی بدون حقوق به مستخدمین آزمایشی که در طول خدمت آزمایشی با
ارائه مدارک و به تشخیص مؤسسه متبوع خود نیاز به‌استفاده از مرخصی بدون حقوق داشته
باشند حداکثر تا دو ماه متوالی با رعایت سایر مقررات این فصل امکان‌پذیر خواهد
بود.
13 - تبصره 1 ماده 41 به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌تبصره 1 - فوق‌العاده‌هایی که در ایام مرخصی استعلاجی که از چهار ماه در یک سال
تجاوز نکند و همچنین در ایام مرخصی استحقاقی حسب مورد‌قابل پرداخت است به شرح زیر
است:
- فوق‌العاده شغل موضوع ماده 38 قانون استخدام کشوری ضمن رعایت مقررات مربوط.
- فوق‌العاده‌های موضوع بندهای ب، پ، ت، ج، چ، ح، خ و د ماده 39 قانون استخدام
کشوری.
14 - مواد 16، 24، 25، 27، 28 از متن آیین‌نامه حذف و شماره سایر مواد مذکور در
آیین‌نامه بر این اساس اصلاح می‌گردد.
‌حسن حبیبی - معاون اول رییس جمهور

 آیین نامه مرخصی ها

عنوان قانون:	متن قانون:
ماده 1 (از آیین نامه ها)	موضوع مواد 47 و 48 و 49 قانون استخدام کشوری‌ مصوب 22/7/46 هیأت وزیران با اصلاحات بعدی‌ فصل یکم ـ مرخصی استحقاقی‌ مرخصی استحقاقی مستخدم از نخستین ماه خدمت به‌نسبت مدت خدمت به او تعلق می‌گیرد و طبق مقررات این‌آیین‌نامه جزیاً یا کلاً قابل استفاده است‌. تبصره ـ افرادی که طبق ماده 67 قانون استخدام کشوری مجدداًاستخدام می‌شوند می‌توانند از مرخصی استحقاقی ذخیره‌شده قبلی خود طبق مقررات این آیین‌نامه استفاده نمایند.
ماده 2 (از آیین نامه ها)	مرخصی کمتر از یک روز جزو مرخصی استحقاقی‌منظور می‌شود و حداکثر مدت مرخصی موضوع این ماده ازدوازده روز در یکسال تقویمی تجاوز نخواهد کرد. تبصره ـ بانوانی که فرزند شیرخوار داشته و فرزند آنها از شیرمادر استفاده می‌نماید، می‌توانند تا هنگام دو سالگی فرزندشیرخوار خود، از مرخصی ساعتی تا سقف مرخصی‌استحقاقی (شامل مرخصی استحقاقی سالیانه به اضافه‌مرخصی ذخیره شده‌) خود استفاده نمایند.
ماده 3 (از آیین نامه ها)	جز در مورد مرخصی موضوع ماده 2، در اعطای دومرخصی استحقاقی باید حداقل یک روز غیر تعطیل فاصله‌باشد. (باستناد ماده 84 قانون مدیریت خدمات کشوری لغو گردید)
ماده 4 (از آیین نامه ها)	کارگزینی‌های وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفنددر فروردین ماه هر سال جدول اسامی مستخدمین ادارات راکه متضمن مدت مرخصی استحقاقی هریک از آنان باشدتنظیم کنند و برای رؤسای ادارات مربوط ارسال دارند.
ماده 5 (از آیین نامه ها)	رییس اداره از لحاظ این آیین‌نامه مدیر هر واحدسازمانی است که بدون در نظر گرفتن موقع و عنوان آن واحد،اختیار اخذ تصمیم درباره مرخصی‌های مستخدمین حوزه‌مدیریت خود را از طرف وزیر یا رییس مؤسسه دولتی داراباشد.
ماده 6 (از آیین نامه ها)	استفاده از مرخصی استحقاقی موکول به تقاضای کتبی‌مستخدم و موافقت کتبی رییس واحد مربوط و در غیاب اومعاون وی است‌. هر کارمند موظف است در طول سال‌مرخصی استحقاقی سالیانه خود را درخواست نماید و رییس‌یا معاون واحد مربوط نیز موظفند ترتیبی اتخاذ نمایند تا امکان‌استفاده کارمندان از مرخصی سالیانه «به میزان استحقاِ»فراهم گردد و با درخواست ایشان در این زمینه با در نظر گرفتن‌زمان مناسب‌، موافقت نمایند.
ماده 7 (از آیین نامه ها)	هرگاه رییس اداره بنا به مصالح اداری با تقاضای‌مرخصی مستخدم از حیث مدت یا موقع استفاده موافقت‌نکند، اعطای آن را با توافق مستخدم به وقت دیگری که ازتاریخ مورد تقاضای اولیه وی بیش از شش ماه فاصله نداشته‌باشد موکول می‌کند و در صورتی که مستخدم نتواند ضمن‌مدت شش ماه مذکور از این مرخصی استفاده کند مرخصی‌مزبور ذخیره خواهد شد.(حداکثر مدت ذخیره باستناد ماده 84 قانون مدیریت خدمات کشوری 15 روز در سال خواهد بود)
ماده 8 (از آیین نامه ها)	هر مستخدمی که تحصیل مرخصی نموده‌، باید از تمام‌آن مرخصی استفاده کند مگر آن که بنا به ضرورت رییس اداره‌مربوط او را دعوت به کار نماید که در این صورت نسبت به‌مرخصی استفاده نشده باید طبق ماده 7 عمل شود.
ماده 9 (از آیین نامه ها)	هیچ مستخدمی نمی‌تواند در هر سال بیش ازپانزده روز از مرخصی استحقاقی سالانه خود را ذخیره نماید.(اصلاح شده با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری)
ماده 10 (از آیین نامه ها)	حداکثر مدتی که مستخدم در یک سال تقویمی‌می‌تواند از مرخصی استحقاقی همان سال و مرخصی‌استحقاقی ذخیره شده استفاده نماید جمعاً از چهار ماه تجاوزنخواهد کرد. چنین مستخدمی هرگاه بخواهد از باقیمانده‌مرخصی ذخیره شده خود نیز استفاده نماید باید حداقل یک‌سال تمام خدمت کرده باشد.
ماده 11 (از آیین نامه ها)	مستخدمی که در حال مرخصی استحقاقی است‌می‌تواند تقاضا کند مرخصی او تمدید شود و در این صورت‌تاریخ شروع مرخصی اخیر بلافاصله بعد از انقضای مرخصی‌قبلی خواهد بود.
ماده 12 (از آیین نامه ها)	در صورتی که تصمیم رییس اداره در مورد تمدیدمرخصی به مستخدم ابلاغ نشده باشد، مستخدم مکلف است‌در پایان مدت مرخصی در پست خود حاضر شود.
ماده 13 (از آیین نامه ها)	حفظ پست ثابت سازمانی مستخدمی که در حال‌استفاده از مرخصی استحقاقی است الزامی می‌باشد و در این‌مدت رییس اداره وظایف او را به مستخدم یا مستخدمین دیگرمحول می‌کند.
ماده 14 (از آیین نامه ها)	با مستخدمی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی‌بیمار شود مطابق مقررات فصل دوم رفتار خواهد شد ومرخصی استحقاقی استفاده نشده (بنابر مفاد ماده 29) وی ذخیره می‌گردد.
ماده 15 (از آیین نامه ها)	موافقت با تقاضای مرخصی استحقاقی استفاده نشده‌مستخدمین در هنگام بازنشستگی با رعایت مقررات مربوط‌الزامی است و در این مورد حفظ پست سازمانی مستخدم‌ضروری نمی‌باشد. تبصره ـ در مورد مشمولین ماده 77 قانون استخدام کشوری‌اعطای مرخصی موکول به آن است که مستخدم در مهلت‌مناسبی قبل از رسیدن به سن شصت و پنج سالگی تقاضای‌مرخصی کرده باشد.
ماده 16 (از آیین نامه ها)	حداکثر مدت مرخصی موضوع ماده 15 این آیین‌نامه وتبصره آن از چهار ماه تجاوز نخواهد کرد و محدودیت مندرج‌در ماده 10 این آیین‌نامه شامل مستخدمین موضوع ماده 15این آیین‌نامه و تبصره آن نیست ولی در این مورد حفظ پست‌ثابت سازمانی این قبیل مستخدمین ضروری نمی‌باشد. تبصره ـ در صورتی که به دلیل حساسیت شغلی با رعایت سایرمواد این آیین‌نامه و به تشخیص دستگاه‌، موافقت با مرخصی‌مستخدم امکان‌پذیر نباشد و میزان ذخیره مرخصی مستخدم‌بیش از چهار ماه گردد، صرفاً آن میزان از مرخصی مذکور که ازتاریخ ابلاغ آیین‌نامه (4/11/68) به بعد مازاد بر چهار ماه‌شده است از محدودیت چهار ماه مندرج در این ماده مستثنامی‌باشد.
ماده 17 (از آیین نامه ها)	تعطیلات فصلی مستخدمین رسته آموزشی و دیگرمستخدمینی که از این نوع تعطیلات استفاده می‌کنند تا میزان‌یک ماه در سال به حساب مرخصی استحقاقی آنان در همان‌سال منظور می‌شود. این قبیل مستخدمین چنانچه در طول سال به عللی به میزان‌کمتر از تعطیلات فصلی استفاده نمایند ملزم می‌باشند بادرخواست مرخصی‌، مازاد مدت تا یک ماه را در طول سال‌تحصیلی از مرخصی استحقاقی با رعایت مقررات این‌آیین‌نامه استفاده نمایند و چنانچه رییس اداره یا معاون اداری ومالی وی بنا به مصالح اداری با درخواست مرخصی مزبورموافقت ننماید و بدین وسیله امکان استفاده از این مرخصی تاپایان سال تحصیلی برای فرد فراهم نگردد، این مرخصی برای‌سال بعد ذخیره خواهد شد. اجرای مفاد این ماده از تاریخ‌ابلاغ می‌باشد (4/11/68).
ماده 18 (از آیین نامه ها)	حقوق و فوِق العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی‌ مستخدم که به مدت خدمت خارج از کشور وی تعلق می‌گیرد در صورتی که آن مرخصی در خارج از کشور مورد استفاده‌ واقع شود به ارز قابل پرداخت است‌.
ماده 19 (از آیین نامه ها)	به مرخصی استعلاجی که از چهار ماه تجاوز نمایدنسبت به مدت زاید بر چهار ماه و به دوران مرخصی بدون‌حقوق و آمادگی به خدمت و تعلیق و برکناری از خدمت وانفصال و خدمت زیر پرچم و غیبت موجه‌، استحقاقی تعلق‌نمی‌گیرد. معذوریت بانوان باردار که وضع حمل آنان دوقلو به بالا باشدمشمول محدودیت چهار ماه موضوع این ماده نمی‌باشد.
ماده 20 (از آیین نامه ها)	مرخصی استحقاقی که مستخدمین تا تاریخ تصویب‌این آیین‌نامه ذخیره کرده‌اند محفوظ است ولی ترتیب استفاده‌از آن تابع مقررات این آیین‌نامه خواهد بود. تبصره ـ کارکنان غیررسمی دستگاههای دولتی که طبق مقررات‌قانونی به استخدام رسمی پذیرفته می‌شوند، چنانچه قبل ازپذیرفته شدن به استخدام رسمی‌، حسب مقررات یا مفادقرارداد استخدامی حاکم بر وضعیت خود حق استفاده ازمرخصی استحقاقی را داشته و این مرخصی طبق همان‌مقررات قابل ذخیره شدن بوده و ذخیره شده باشد، پس ازتبدیل وضع می‌توانند با رعایت مقررات این فصل از مرخصی‌ذخیره شده مذکور استفاده نمایند.
ماده 21 (از آیین نامه ها)	فصل دوم - مرخصی استعلاجی‌ هرگاه مستخدم شاغل بیمار شود و آن بیماری مانع ازخدمت او باشد باید مراتب را در کوتاه‌ترین مدت ممکن به‌اداره متبوع اطلاع دهد و در موارد کمتر از ده روز گواهی‌پزشک را در اولین روز پس از مراجعه به محل خدمت و درموارد ده روز و بیشتر، در پایان روز دهم به رییس یا معاون‌واحد مربوطه جهت ارجاع به کارگزینی ارسال دارد.
ماده 22 (از آیین نامه ها)	کارگزینی مکلف است گواهی پزشک معالج مستخدم‌را برای اظهارنظر نزد پزشک معتمد وزارتخانه یا مؤسسه‌دولتی متبوع ارسال دارد و در صورتی که مفاد گواهی موردتأیید قرار گیرد حکم مرخصی استعلاجی را صادر نماید. تبصره 1 ـ در صورتی که دستگاه ذی ربط پزشک معتمد دراختیار نداشته باشد، سازمانهای منطقه‌ای بهداشت و درمان‌استان مکلف به همکاری و معرفی پزشک معتمد از میان‌پزشکان سازمان خواهند بود. تبصره 2 ـ اگر مستخدم به نظر دستگاه ذی ربط معترض باشدموضوع به کمیسیون پزشکی ارجاع می‌شود و نظر این‌کمیسیون قطعی خواهد بود.
ماده 23 (از آیین نامه ها)	کمیسیون پزشکی حداقل مرکب از سه نفر پزشک‌خواهد بود که بنا به درخواست دستگاه متبوع مستخدم وباتوجه به نوع بیماری توسط سازمانهای منطقه‌ای بهداشت‌،درمان و آموزش و پزشکی تعیین خواهد شد. سازمانهای‌مذکور مکلفند در اسرع وقت کمیسیون را تشکیل و نتیجه را به‌دستگاه ذی ربط اعلام نمایند.
ماده 24 (از آیین نامه ها)	تشخیص ابتلای مستخدم به بیماری صعب‌العلاج وتعیین مدت معذوریت وی به‌عهده کمیسیون پزشکی است‌.حداکثر مدت این معذوریت در هر نوبت شش ماه است و قابل‌تمدید خواهد بود.
ماده 25 (از آیین نامه ها)	در هر مورد که موضوع به کمیسیون پزشکی ارجاع‌می‌شود نظر کمیسیون که به اتفاق یا به اکثریت اتخاذ شود قاطع‌خواهد بود.

ماده 26 (از آیین نامه ها)	به بانوان باردار برای هر بار وضع حمل تا سه فرزند،سه ماه معذوریت و برای فرزند چهارم به بعد دو ماه معذوریت‌ و برای وضع حمل دوقلو چهار ماه و برای وضع حمل دوقلو به‌بالا یک سال معذوریت با استفاده از حقوق و فوق العاده‌های ‌مربوط داده می‌شود. معذوریت وضع حمل جزو مرخصی‌ استعلاجی محسوب می‌شود و تشخیص تاریخ شروع آن برعهده پزشک معالج است‌.
ماده 27 (از آیین نامه ها)	به مستخدمی که از مرخصی استعلاجی استفاده ‌می‌نماید تا چهار ماه و در صورتی که به‌علت ابتلای به بیماری‌ صعب‌العلاج یا زایمان فرزندان توأمان (وفق ماده 26 اصلاحی‌آیین‌نامه مرخصی‌ها) مرخصی استعلاجی وی بیش از چهارماه باشد، تا حداکثر یک سال حقوق و فوق العاده‌های مربوط ودر مورد بیماریهای صعب‌العلاج در مدت زاید بر یک سال تا هنگامی که مشمول ماده 79 قانون استخدام کشوری قرار نگرفته است فقط حقوق پرداخت می‌گردد.
ماده 28 (از آیین نامه ها)	حقوق و فوق العاده‌های مستخدمینی که در خارج ازکشور به حالت اشتغال یا مأموریت خدمت می‌کنند در مدت ‌مرخصی استعلاجی تا دو ماه به ارز و در مدت زاید بر آن بارعایت ماده 27 به ریال پرداخت خواهد شد.
ماده 29 (از آیین نامه ها)	گواهی‌نامه‌ای که در مورد بیماری مستخدم در خارج ازکشور صادر شده باید از حیث صحت صدور به تصدیق‌سفارتخانه و یا کنسولگری ایران در محل برسد. در موردمستخدمین شاغل یا مأمور در خارج از کشور تصدیق‌سفارتخانه یا کنسولگری ایران در محل از حیث صحت صدورکافی خواهد بود و در سایر موارد هرگاه مفاد چنین‌گواهی‌نامه‌ای مورد تأیید پزشک معتمد قرار نگیرد موضوع درکمیسیون پزشکی برای اظهارنظر قطعی‌مطرح‌خواهدشد.
ماده 30 (از آیین نامه ها)	مرخصی استعلاجی مستخدم در صورتی که بیماری اوادامه یابد با رعایت مقررات این فصل قابل تمدید است‌.
ماده 31 (از آیین نامه ها)	به ‌جز مستخدمان موضوع ماده 26 این آیین‌نامه‌، حفظ‌ پست ثابت سازمانی مستخدمی که از مرخصی استعلاجی ‌استفاده می‌کند بیش از چهار ماه الزامی نیست‌.
ماده 32 (از آیین نامه ها)	فصل سوم- مرخصی بدون حقوق استفاده از مرخصی بدون حقوق موقوف به اختتام ‌دوره آزمایشی است و فقط در موارد زیر ممکن خواهد بود: 1 ـ مستخدم استحقاق مرخصی نداشته باشد و احتیاجش به ‌استفاده از مرخصی مسلم شود.(حداکثر سه سال در طول مدت خدمت) 2 ـ مستخدم قصد ادامه تحصیل داشته باشد و مدارک لازم را ارایه نماید. 3 ـ مستخدم ناگزیر باشد به اتفاق همسرش به خارج از محل‌خدمت خود مسافرت کند. 4 ـ مستخدم پس از استفاده از چهار ماه مرخصی استعلاجی ‌سالانه به‌ سبب ادامه همان بیماری یا ابتلای به بیماری دیگر قادر به خدمت نباشد و بیماری او صعب‌العلاج تشخیص داده‌نشود. تبصره ـ اعطای مرخصی بدون حقوق به مستخدمین آزمایشی‌که در طول خدمت آزمایشی با ارایه مدارک و به تشخیص ‌مؤسسه متبوع خود نیاز به استفاده از مرخصی بدون حقوق داشته باشند حداکثر تا دو ماه متوالی با رعایت سایر مقررات‌ این فصل امکان‌پذیر خواهد بود.
ماده 33 (از آیین نامه ها)	مستخدم باید تقاضانامه استفاده از مرخصی بدون‌حقوق را با ذکر علت و مدت آن توسط رییس اداره خود به‌وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع ارسال نماید. وزارتخانه یامؤسسه دولتی تصمیم لازم را در این‌باره اتخاذ و در صورت‌موافقت‌، حکم مرخصی بدون استفاده از حقوق را با رعایت‌تبصره 2 ماده 49 قانون استخدام کشوری صادر خواهد کرد.در مورد مستخدمین موضوع بند «4» ماده 32 این آیین‌نامه‌چنانچه بیماری به تأیید پزشک معتمد برسد موافقت بامرخصی بدون حقوق الزامی خواهد بود.
ماده 34 (از آیین نامه ها)	فصل چهارم - مقررات مختلف در احتساب مرخصی روز و ماه و سال مطابق تقویم‌رسمی کشوری است و در مرخصی روزانه ماه سی روزحساب می‌شود. مرخصی‌های کمتر از یک روز باتوجه به‌ساعات کار روزانه وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط محاسبه‌خواهد شد.
ماده 35 (از آیین نامه ها)	روزهای تعطیل که طی مدت مرخصی واقع است جزومدت مرخصی محسوب می‌شود. (در اجرای ماده 84 قانون مدیریت خدمات کشوری حذف گردید)
ماده 36 (از آیین نامه ها)	پرداخت حقوق و فوق العاده‌ های مدت مرخصی قبل ازصدور حکم مرخصی ممنوع است‌. تبصره 1 ـ فوق العاده‌ هایی که در ایام مرخصی استعلاجی که ازچهار ماه در یک سال تجاوز نکند و همچنین در ایام مرخصی‌ استحقاقی حسب مورد قابل پرداخت است به‌شرح زیر است‌: فوق العاده شغل موضوع ماده 38 قانون استخدام کشوری ‌ضمن رعایت مقررات مربوط‌. فوق العاده‌ های موضوع بندهای «ب‌، پ‌، ت‌، ج‌، چ‌، ح‌، خ‌، و د»ماده 39 قانون استخدام کشوری‌. مستخدمین موضوع ماده 26، مشمول محدودیت چهار ماه‌ موضوع این تبصره نمی‌باشند. تبصره 2 ـ در مورد مستخدمین مبتلا به بیماری سل‌، مقررات ‌قانون حمایت کارمندان مسلول و پیشگیری سل مصوب‌18/11/1333 از لحاظ پرداخت حقوق ، فوق العاده‌ها و مزایای مستمر مذکور در تبصره یک این ماده و با رعایت‌ تبصره 4 ماده 38 قانون استخدام کشوری لازم‌الاجرا می‌باشد.
ماده 37 (از آیین نامه ها)	عدم حضور مستخدم در پست خود که مدت آن از سه‌روز تجاوز ننماید و مستند به عللی از قبیل آنچه که ذیلاً درج‌می‌شود باشد موجه شناخته خواهد شد: 1 ـ بیماری او 2 ـ صدمات ناشی از حوادث که به او یا پدر یا مادر یا همسر یافرزندان او وارد آمده باشد. 3 ـ بیماری شدید پدر یا مادر یا همسر یا فرزندان‌. 4 ـ فوت همسر یا اقربای نسبی و سببی تا طبقه سوم‌. 5 ـ دارا شدن فرزند. 6 ـ ازدواج او و فرزندانش‌. 7 ـ احضار مستخدم توسط مراجع قضایی برای ادای شهادت وانجام تحقیقات‌. تشخیص صحت و سقم جهات ادعایی مستخدم به‌عهده رییس‌اداره است‌. در صورتی که صحت ادعا تصدیق شود، غیبت‌مستخدم برحسب علت جزو مرخصی استحقاقی یااستعلاجی وی محسوب و حکم لازم در این مورد صادرخواهد شد.
ماده 38 (از آیین نامه ها)	هرگونه تغییری در این آیین‌نامه منوط به پیشنهادسازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت‌وزیران خواهد بود.
ماده 39 (از آیین نامه ها)	از تاریخ تصویب این آیین‌نامه مقررات قبلی راجع به‌مرخصی مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری‌ملغی است‌.