تاریخ: 28 دی 1388
کلاسه پرونده: 674/88
شماره دادنامه: 88/760
موضوع رأی: اعلام تعارض آراء صادره از شعب هشتم و یازدهم دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای محمدعلی سمیعی.
گردشکار: الف- شعبه هشتم دیوان، در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1119
موضوع شکایت آقای نصرت اله قدرت آبادی، به طرفیت، بنیاد مسکن جمهوری اسلامی ایران
به خواسته تقاضای مشمولیت موکل به ماده 13 قانون حمایت از آزادگان و استحقاق
دریافت حقوق و مزایای متعلقه در ازای هر یک سال اسارت 2 سال سابقه خدمت معادل 28
ماه و 14 روز براساس آخرین حقوق دریافتی طی دادنامه شماره 174 مورخ 19/1/1387 به
شرح آتی مبادرت به صدور رأی نموده است: نظر به اینکه اولاً حسب ماده 13 قانون
حمایت از آزادگان بعد از ورود به کشور مصوب 13/9/1368 مدت اسارت برای عموم آزادگان
اعم از اینکه قبل از اسارت در دستگاهها شاغل بوده و یا بعد از اسارت، شاغل شوند با
تمایل آنان به ازاء هر یک سال اسارت دو سال به عنوان سابقه خدمت رسمی و مرتبط تلقی
میگردد و از هر لحاظ مورد محاسبه قرار خواهد گرفت. ثانیاً شاکی فوق از
آزادگان انقلاب اسلامی بوده وکارت شناسایی موید این موضوع بوده و بنیاد شهید نیز
طی نامه شماره 19807/850/28231 مورخ 2/11/1386 تایید نموده است، شاکی به مدت 26
ماه و 15 روز در زندان رژیم طاغوت در حبس بوده است. رابعاً طبق ماده 10 دستورالعمل
اجرای موضوع بخشنامه شماره 96018 مورخ 24/8/69 ریاست جمهوری هر سال اسارت آزادگان
موضوع ماده 13 قانون مذکور از لحاظ ارتقاء و ترفیع و بازنشستگی یا عناوین مشابه 2
برابر محاسبه خواهد شد و کسر سال نیز به تناسب قابل احتساب خواهد بود، علیهذا حکم
به ورود شکایت و الزام دستگاه طرف شکایت به اعمال ماده 13 قانون فوق در مورد شاکی
صادر و اعلام میگردد.
ب- شعبه یازدهم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1011
موضوع شکایت آقای محمدعلی سمیعی به
طرفیت شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی به
خواسته پرداخت دو برابر حقوق و مزایا در مدت اسارت طبق ماده 13 قانون آزادگان طی
دادنامه شماره 1693 مورخ 16/11/1387 به شرح آتی مبادرت به صدور رأی نموده است: نظر
به اینکه با ملاحظه قانون اعطای تسهیلات مربوط به آن دسته از افراد که تا قبل از
پیروزی انقلاب محکومیت سیاسی داشتهاند مصوب سال 1377 و قانون حمایت از آزادگان مصوب
سال 1368 و لایحه جوابیه طرف شکایت، همچنین لایحه قانونی احتساب سابقه خدمت
محکومان سیاسی مصوب 18/5/1358 و لایحه قانونی راجع به الحاق چهار تبصره به قانون
مذکور مصوب 6/9/1358 هیچ گونه حقوقی بابت ایام اسارت از جهت پرداخت حقوق و فوقالعاده شغل آن ایام پیشبینی نشده است و در واقع
خواسته شاکی مبنی بر پرداخت دو برابر حقوق دریافتی فعلی بابت مدت اسارت فاقد محمل
قانونی است. لذا حکم به رد شکایت وی را صادر و اعلام مینماید. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق
با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت
آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
نظر به اینکه مدلول آرای صادره از شعب یازدهم و هشتم
دیوان مبتنی بر استنباط مختلف از حکم واحد قانونگذار است در نتیجه تعارض بین آراء
مذکور محرز میباشد و با توجه به اینکه مقررات ماده 13 قانون حمایت از آزادگان ناظر به
نحوه احتساب سوابق خدمتی و محاسبه آن در ارتقاء شغلی و بازنشستگی بوده و نه پرداخت
حقوق و مزایای دوران اسارت، لذا استناد به ماده مذکور از حیث پرداخت دو برابر حقوق
و مزایای دوران اسارت صحیح نمیباشد. بنابراین دادنامه شماره 1693 مورخ 16/11/1387 شعبه یازدهم که بر
همین معنی صادر شده و حقوق ومزایای دوران اسارت را قابل پرداخت ندانسته است، موافق
اصول و موازین قانونی تشخیص میگردد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری
مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازمالاتباع است./
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
محمدجعفر منتظری